Op 19 november namen kinderen voor de tweede keer plaats in de vergaderzaal van de Tweede Kamer. Het was tijd voor het jaarlijkse kindervragenuur. Zevende- en achtstegroepers uit Ossendrecht, Lisse, Zeist, Nieuw-Vennep en Genemuiden kregen een uur om Tweede Kamerleden aan de tand te voelen. Ze bespraken onderwerpen zoals pesten, wegwerpverpakkingen en oorlog. De kritische vragen van de kinderen dwongen minister Grapperhaus zelfs om pesten aan de orde te stellen. De minister heeft toegezegd het onderwerp te bespreken tijdens het debat over de begroting van het ministerie van Justitie en Veiligheid. Ook bekijkt hij bij andere debatten of hij over pesten kan beginnen.
Kindervragenuur in de gemeenteraad
Het kindervragenuur is een initiatief van D66-Kamerlid Rens Raemakers. Vorig jaar vond het voor het eerst plaats. De reden? Kinderen op een actieve manier betrekken bij het werk van Kamerleden.
Toch neemt niet alleen de Tweede Kamer belangrijke politieke beslissingen. Ook op lokaal niveau hebben gemeenten veel invloed op het leven van kinderen. Het is dus belangrijk dat ook gemeenten luisteren naar de jongere generatie. Daarom besloot de gemeenteraad van Roermond dat ook zij een kindervragenuur moesten organiseren. Op 19 november werd dan ook tijd gemaakt voor basis- en middelbare scholen en een kinderwijkraad om vragen te stellen aan de burgermeester en wethouders. Dit was een groot succes. Kinderen, jongeren en wethouders waren enthousiast. Volgens de Roermondse wethouder Pleyte is het een goede manier zo jongeren te betrekken bij bestuur en politiek.
Niet alleen de gemeente Roermond is enthousiast. Ook in Amsterdam krijgen jonge Amsterdammers van basis- en middelbare scholen jaarlijks de kans om mee te doen aan een vragenuur. D66-Raadslid Ilana Rooderkerk vindt dat een dergelijk vragenuur belangrijk is omdat ‘kinderen vaak met goede vragen komen en originele oplossingen voor problemen’. Vincent van Geus, docent maatschappijleer aan het Pieter Nieuwland College in Oost-Amsterdam, vindt zelfs dat het kindervragenuur vaker dan één keer per jaar zou moeten plaatsvinden.
Het jongerenparlement
De politiek heeft toenemende belangstelling naar de mening, vragen en participatie van kinderen en jongeren. Dit blijkt ook uit de Troonrede van dit jaar. Hierin maakte de koning bekend dat Nederland vanaf volgend jaar een jongerenparlement krijgt. Het jongerenparlement wordt in het leven geroepen om jongeren een stem te geven in de politiek. Het is echter de vraag of dit ook daadwerkelijk gebeurt. In een artikel van Nieuwsuur werden verschillende jongerenafdelingen van politieke partijen gevraagd wat zij ervan vonden. Het antwoord was duidelijk: zij wezen het jongerenparlement unaniem af.
Het voorgestelde jongerenparlement wordt bestempeld als ‘ondemocratisch’ en ‘een schijnvertegenwoordiging’. Jongeren worden niet verkozen door jongeren, maar gekozen op basis van een motivatiebrief. Daarnaast verwacht Arie Rijneveld, voorzitter van SGP-Jongeren, dat ‘het jongerenparlement niets voor elkaar krijgt, omdat het alleen een adviserende rol heeft’.
Kinderparticipatie
Uit artikel 12 van het VN-Kinderrechtenverdrag volgt dat ieder kind recht heeft op participatie. Participatie moet echter wel betekenisvol zijn. Door betekenisvolle participatie kunnen kinderen en jongeren veranderingen teweegbrengen. En zij kunnen zich verder ontwikkelen als persoon. Het VN-Kinderrechtencomité geeft vijf noodzakelijke stappen voor betekenisvolle participatie van kinderen:
- Zorg voor een goede voorbereiding zodat het kind goed geïnformeerd een mening kan vormen.
- Stel het kind in staat zijn/haar mening vrijelijk te uiten.
- Maak een inschatting van de vaardigheden van het kind en geef passend gewicht aan zijn of haar mening.
- Koppel terug wat met de mening van het kind is gedaan.
- Stel het kind in staat om in verweer te komen tegen een beslissing.
Het is geweldig om te zien dat op verschillende overheidsniveaus initiatieven zijn om ervoor te zorgen dat kinderen en jongeren daadwerkelijk hun stem kunnen laten horen in de politiek. Deze ontwikkeling is van harte toe te juichen. Mits de stem van kinderen en jongeren serieus wordt genomen en dat zij niet meepraten voor spek en bonen.
Credits foto: Hollandse Hoogte/Laurens van Putten
